Uzunca bir aradan sonra herkese merhaba ,
Evet en son yazımdan sonra bir daha hiç yazmadım, yazamadım aslında elim gitmedi bir türlü … Bloga bakmadım bile desem yalan olmaz… İki canlı, hem de doğurduğu halde Nuraycım idare etti bunca zaman vakit buldukça…
Neden diye merak edersiniz diye paylaşmak istiyorum sizinle..
Daha önce babacığımın hasta olduğunu , bir sürü ameliyat sürecinden geçtiğini hatırlıyorsunuzdur eminim bir çoğunuz. Her şey güzeldi , iyiydi güzel günler geçiyor derken 1 Temmuz sabaha karşı canım babamın geçirdiği beyin kanaması sonucu tekrar hastane sürecimiz başlamıştı… Bir sürü ameliyat geçirdi hastanede…
Damar problemi yüzünden maalesef ilk önce bir bacağını kaybettik, aradan 2 ay geçti sonra diğer bacağıda kesildi :(


Ve sonunda yılın son günü (ki doktoru bu yılı çıkartmaz diyordu hep) maalesef yoğun bakım odasında veda ettik canım babacığıma…

Tabi bu 6 aylık süreçte babacığımın hiçbir fonksiyonu yoktu, sadece makineye bağlı yaşadı … Biz yinede hep ümitliydik çok güçlüdür o bunu da yenecek neler neler geçirdi diyorduk ama yatmaya bağlı olarak dolaşım bozukluğu ve zaten mevcuttaki damar problemleri yüzünden daha fazla dayanamadı…


1 Ocak 2011 sabahı da toprağa verdik bedenini… Uzunca bir süre de etkisinden çıkamadım çünkü her ayrıntısını gördüm … Toprakta bırakıp eve gelmek, her yağmur damlasının onu ıslattığını düşünmek berbat bir duyguydu…


Şimdi nasıldır düşünmek bile istemiyorum :(


Daha da fazla yazamacağım bu kadarını bile yazmak mucize benim için…
Hepinize söyleyeceğim çok net bir şey var ki hayatınızdaki önemli insanların değerini onlar yaşarken bilin lütfen… Bu açıdan vicdanım o kadar rahat ki canım babacığımda eminim çok mutludur…
Artık tekrar dönüyorum yavaş yavaş…
Bu zamana kadar gösterdiğiniz anlayış içinde teşekkür ederim hepinize…

Sevgiler,
Pınar

1 yorum:

nohut oda dedi ki...

basın sagolsun.allah sabırlar versın..zor bır surec...yazacak soylenecek kelıme bulmak zor..

Yorum Gönder

Bakalım bu işe siz ne diyeceksiniz!!!