Müzik Ruhun Gıdası ve Marakas

Çınar’ın bebekliğinden beri en çok sevdiği oyuncak Marakas.

Daha minicikken hemen hemen hergün yaşadığı kolik sancılarının başka bir ilacıydı bu marakas.Çınar ağlardı bende marakası ritmli bir şekilde sallardım.Görürdü ve aniden susardı.Bakardı bakardı sonra da bir bakmışsın kollarımda uyuyakalmış.
Sancılar bitmiş kavramalar başlamıştı.Küçücük elleriyle yakalamaya çalışırdı onu.Ben yine elime alır sallardım o da sevinç çığlıkları atardı.
Bir ara marakası biraz gözden kaybolsun ve kıymeti artsın diye rafa kaldırmıştım.Haftalar sonra tekrar oynaması için çıkardığımda biraz daha büyümüş Çınar’daki sevinci ve marakasla dakikalarca oynamasına unutamam.Tıpkı bir kedi gibi yerde parke üzerinde duran marakasa vurup ondan çıkan sesleri duyup seviniyor peşinden sürünmeye çalışıyordu.


Çınar büyüdü büyüdü tam 9 aylık oldu.Ve bir gün Çınar’la beraber dr.’muz Altan bey’in açmış olduğu oyun grubunun deneme dersine dahil olduk.Çınar o gün marakas haricinde davul ,xylophone , mini tef ile tanıştı.Hareketleriyle ve elinden bırakmak istemeyişi benimde ev için bir enstrüman seti arayışıma sebep oldu.Ve buldumda...
Diğer yerlere göre biraz pahalı olmuş olsa da boya ve içeriği nedeniyle sağlık garantisi veren Tchibo’dan aldım setimizi.

Xylophone ve flüt favorilerimizin arasında. Xylophone çubuğu ilk zamanlarda ağızdaydı ama artık yerini buluyor ayrıca haftalar önce flütü çalmam için bana uzatan Çınar günlerdir flütü kendisi çalabiliyor.Bana da gülümseyerek ve gururlanarak seyretmek kalıyor.

Bu resimde de tam bir gitarist edasıyla Çınar.Ama tek fark onun gitarı ya aiiiaii diyor yada mööö :)

Delikadin Nuray